Centenario da institución científico-cultural que aglutinou a erudición galega do primeiro tercio do Século XX
Antón Losada Diéguez foi quen tivo a idea de crear un órgano que tivera como obxectivo a posta en valor da cultura galega en tódolos ámbitos da sociedade. Así xurde en Pontevedra a Xuntanza de Estudos e Investigacións Históricas e Arqueolóxicas, que sería o xerme do SEG.
Nunha xunta celebrada o 12 de outubro de 1923 en Ortoño (Ames) acórdase a creación do Seminario de Estudos Galegos, no que rematará integránsose boa parte da intelectualidade do tempo, artículada arredor da revista Nós.
O SEG estaba estructurado en doce seccións (nalgúns sitios fálase de catorce) e empregaba como método de traballo os equipos interdisciplinais, facendo uso por primeira vez do galego como vehículo de estudo e exposición do labor científico.
En 1936 o SEG foi desmantelado polo novo réxime xurdido da sublevación militar do 18 de xullo. En 1944 crease o Instituto de Estudios Gallegos Padre Sarmiento (dependiente do CSIC) co patrimonio do SEG.
Compoñentes
Membros do SEG en 1928, nas Ruínas de San Domingos de Pontevedra: De esquerda a dereita na fileira de atrás: Ramón Otero Pedrayo, Antón Losada Diéguez, Florentino López Cuevillas, Vicente Risco, Carballo Calero, Xosé Filgueira Valverde, Sebastián García Paz, Luís Pintos Fonseca, Antón Fraguas, Bibiano Fernández Osorio-Tafall. Sentados: Isidro Parga Pondal, Abelardo Moralejo Laso, Xesús Carro García, Salvador Cabeza de León, Joaquín Arias Sanjurjo, Xerardo Álvarez Limeses e Juan Novás Guillán.
Ningún comentario:
Publicar un comentario